یکی از شبهاتی که امروزه توسط برخی بیان می شود، بحث توسل است. ما در اینجا بررسی می کنیم که این بحث ریشه در آیات قرآن و روایات اهل بیت(علیهم السلام) دارد و شبهات وارده به آن مردود است.
کلمات "توسل" و "وسیله" هر دو دارای یک ریشهی لغوی بوده و از مادهی "وسل" گرفته شده و به معنی تقرّب جستن و یا چیزی كه باعث تقرّب به دیگری از روی علاقه و رغبت میشود؛ میباشد.
از حیث اصطلاح، امروزه توسل به عملی خاص که شیعیان انجام می دهند اطلاق می گیرد که پیامبر یا یکی از ائمه را در درگاه خداوند وسیله قرار می دهند تا از خدا حاجت و بخشش گناهان خویش را طلب کنند و آنها را شفیع نزد خداوند قرار دهند.
مسئله توسل ریشه در آیات قرآن دارد. آیه ای که به مسئله توسل اشاره دارد، در سوره مائده آمده است: " یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُواْ فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ "(اى كسانى كه ایمان آوردهاید، از خداوند پروا كنید و (براى تقرّب) به سوى او (از مقرّبان درگاهش و از عملهاى صالح) وسیله بجویید و در راه او جهاد كنید، شاید رستگار گردید.) (مائده 35)
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !